Saigon

dag 23 Mui ne Saigon

Deze ochtend worden we om 09:00 voor de rit naar Saigon opgehaald.
Papa kreeg gisteren op het strand een ingeving en had het voorstel om eerder dan om twaalf 's middags naar Saigon te gaan en na enig onderhandelen (met Mr. show me the money) inclusief wat smeergeld werd onze vertrektijd met 4 uur vervroegd.
De chauffeur was een vrij oud opaatje met een vriendelijk open gezicht die geen engels sprak en die dus  ook niet tijdens de rit de oren van je kop ging lullen.
De rit met de auto naar Saigon was voor ons,verwende nesten een vrij lange rit van5 uur maar als je met de bus gaat kan je er nog twee bij optellen dus toch liever met de taxi.
Het landschap veranderde tijdens de rit vanaf Mui ne naar Saigon langzaam aan van de eewige rijstvelden in een inspiratieloze omgeving met industrie en hoogbouw.
We begonnen ons enigzins zorgen te maken omdat we twee dagen geleden door een Nederlands echtpaar waren gewaarschuwd dat er in Saigon niets te doen was en dat we beter in Mui ne konden blijven.
Maar hoe dichter we bij onze eindbestemming aankwamen hoe meer de omgeving veranderde in de heerlijke chaos van toeterende brommertjes en kleine straatrestaurantjes zoals we aan het begin van onze reis al hadden meegemaakt in Hanoi.
Ons hotel is een low budget hotel (ongeveer 35 euro per nacht incl. ontbijt) gelegen in een nauwe steeg midden in het backpackers gebied van Saigon.
De steeg is zo smal dat autoverkeer hier niet mogelijk is ,maar onze chauffeur blokkeerde met zijn grote suv wagen gewoon de steeg en belde naar het hotel waarna er gelijk een kleine gele rakker van het hotel kwam aanrennen om onze koffers te sjouwen, dat is nog eens service.
Na ongeveer 50 meter lopen door de steeg met aan allebei de kanten restaurantjes en kleine winkeltjes werden we hartelijk ontvangen door weer zo'n lief klein Vietnamees kaboutervrouwtje met een mooi uniform aan die ons gelijk op ons gemak stelde(de service is in de kleine hotelletjes toch veel meer persoonlijk en klantgericht dan in de grotere duurdere resorts waar ze over het algemeen veel afstandelijker zijn).
Na alles op onze kamer te hebben neergezet zijn we gelijk de straat opgegaan,het was inmiddels alweer rond twee uur,om een beetje de buurt te verkennen en iets te gaan eten.
Het aanbod van restaurants is hier zo groot dat een keus niet makkelijk te maken is maar gelukkig hebben we dit keer gelijk de goede keus gemaakt en hebben we weer een lekker bakkie Pho naar binnen gewerkt voor 35.000 dong(ongeveer 1,30 euro).
Na de lunch hebben we gelijk maar besloten om naar de alom bekende Ben than market te gaan om te kijken of we hier ons tempeltje konden kopen.
Jammer genoeg is de Ben than market in onze ogen 1 grote toeristenzooi waar allerlei toeristencrap word verkocht, waar wij nu net niet naar op zoek zijn,t-shirts,nep horloges en meer van dat soort rommel en nadat mama een Vietnamese chihuahua (rat) langs haar benen zag lopen had ze het gelijk gehad en zijn we naar buiten de straat op gegaan alwaar we in een leuk klein winkeltje een lekkere kitschigere opiumpijp voor uiteraard een te hoge prijs hebben aangeschaft.
Overal in de wijk waar wij zitten zijn er leuke kleine winkeltjes waar de Nederlandse Kardashians wel iets zien wat ze willen hebben,ik denk dat het het beste is als we een zeecontainer huren want die twee zijn helemaal aan het doorslaan.
Helaas nergens een spoor van een winkel waar we ons zo gewilde tempeltje kunnen kopen,onderweg naar Saigon zijn we er langs de weg meerdere tegengekomen.
Papa is gelukkig zo slim geweest om met de ipad een foto te maken van het tempeltje dat we willen hebben en zodoende konden we aan het vrouwtje bij de receptie van ons hotel deze laten zien en vragen waar we die zouden kunnen kopen.
Verbazing alom want wat moet een toerist in godsnaam met zo'n tempeltje, ze had deze vraag ook nog nooit eerder van een tourist gehad.
Het bleek ook dat deze tempeltjes helemaal niet in de buurt van ons hotel te krijgen zijn waarop ze aanbood om ons morgen achterop de scooter te brengen naar een winkel waar deze tempeltjes verkocht worden(al gauw 45 minuten rijden).
Aangezien dit onze laatste kans is om ons felbegeerde tempeltje te kopen zijn we op dit aanbod ingegaan en staat ons morgen weer een kleine roadtrip op de "brommert" te wachten(Finley en Saphira kunnen niet mee dus die moeten alleen op de kamer blijven).
In de avond hebben we eindelijk weer lekker gegeten en kreeg papa tijdens het eten van een wildvreemde beetje weirde maar wel vriendelijke Vietnamees een schoudermassage die wel beviel,want papa heeft al heel de vakantie spierpijn en andere ouwe lullen kwaaltjes,na deze massage hadden we besloten dat papa toch maar even langs een van de vele massagesalons in de straat moest gaan voor een nek en schoudermassage.
Bij een van de vele salons zijn we toen maar naar binnen gestapt voor een schoudermassage (40 minuten voor 4 euro) ,Saphira wilde ook graag een massage en na enig overleg met de bazin kon dit ook, dus werden we met zijn tweeen naar boven gebracht in een beetje sleazy gebouwtje.
Onze bedoeling was dat we allebei twintig minuten gemasseerd zouden worden maar dit was niet helemaal goed begrepen dus werd Saphira 20 minuten en papa 40 minuten gemasseerd.
Saphira vond het zachte gefriemel heel erg lekker en wilde gelijk morgen weer,voor papa was dit een heel ander verhaal want die werd langzaam van top tot teen door de mangel gehaald(het vrouwtje ging boven op papa staan en met haar knieen keihard over zijn ruggengraat en deelde en passant ook hier en daar wat flinke karateklappen uit, au!).Na 40 minuten moest papa al kruipend en tijgerend de trap af,dit is niet wat je noemt een "happy ending"
Door het kleine misverstand over de tijdsduur van de massage stonden Finley en mama dus 40 minuten buiten te wachten(ja en niet naar het hotel lopen hoor,zat 5 meter verder) en waren dus niet echt vrolijk toen we naar beneden kwamen.
Al met al toch weer een ervaring rijker en hopelijk morgen een beetje van mijn spierpijn af.
Morgen hebben we weer een heel programma op het menu staan en het is inmiddels al 23.10 en de rest van de familie slaapt allang dus het word voor mij ook de hoogst tijd om te gaan slapen want om zeven  uur gaat de wekker alweer voor de neurootjes.